Inboerger Toerk

Niet te geloven: Jelbert en Adriaan versliepen zich, terwijl Bert al pontificaal aangekleed zat te wachten. Gelukkig haalden we de deadline voor het ontbijt nog. Erg lekker weer.
We moesten dat hele epistel van gisteren nog afmaken, dus dat plus restje foto-bewerken kostte al weer een boel tijd. Tussendoor nog naar de Blauwe Moskee zonder camera. (Jel)Bert vonden hem erg blauw. En immens groot. En fantastisch! Ietsjes kleiner dan Ayasofia maar wel stukken mooier, zegt Jel. Je mocht toch fotograferen, dus Bert gaat nog een keer terug voor de plaatjes.
's Middags gingen we met de tram naar Kabatas en vandaar te voet naar Taksim. Dat was geen makkie met een niet misselijk stijgingspercentage, maar dat kost Jel geen enkele moeite. De oudjes iets meer.
De antieke tram was grappig, maar wij kozen de voetjes door de winkelstraat terug. In de bomvolle winkelstraat: Starbucks (4x), veel modezaken natuurlijk, verschillende Baklavaci en de Nederlandse ambassade!
Maar het meest irritant waren de constant door de wandelstraat scheurende politieauto's. Hebben verder ook niks nuttigs te doen. Echt waar. Het sterft hier ook van de beveiligingsmensen die de hele dag werkelijk geen fluit te doen hebben. Beter dan werkloosheid, dat wel.
Aan het eind kwamen we de Galatatoren tegen (hee, wat toevallig, een Galatatoren). Dus hup, naar boven. Ondanks het wat heiige weer was het zicht op het gekrioel beneden zeer de moeite waard.
Ook leuk: een tamme zilvermeeuw die pal naast de mensen op de omloop bleef zitten in de hoop wat eetbaars te krijgen.
We moesten nog op zoek naar een stickie voor Jelbert maar we konden geen een krijgen. Uiteindelijk heeft een politieman de weg gewezen. Het ging om een USB-stickie trouwens ;-) .

Er wonen heel wat vrienden van ons onder de Galatabrug. We zijn een keertje op twintig aangesproken, aan de arm getrokken of tegengehouden om ons maar in een restaurant te krijgen (die zitten onder de brug). Iedereen heeft wel iemand in Nederland die hij kent: een zoon, dochter, vader met hartoperatie. Je kunt daar niet normaal over straat.

Het eten was vandaag echt Turks ;-). Namelijk bij de Burger Turk, de Turkse concurrent van de Mac. Lekker, maar kan die chef voortaan ergens anders gaan staan overleggen met z'n aannemer dan in de deuropening? Brrrr.....
Daarna kregen we een opstopping. In het verkeer dan hè? De tram moest wachten voor een bus, de bus kon niet langs een auto, die auto kon niet verder door andere auto's, een vrachtwagentje blokkeerde de boel voor andere auto's, kortom, het was een vrolijke chaos. Een handgemeen kon nog net worden voorkomen en een winkelier loste de problemen op door iedere chauffeur duidelijke bevelen te geven. Genieten langs de kant!

Inmiddels klettert de regen op het dak, heeft Jelbert zich de vingers blauw geschreven en de kerstsfeer begint een klein beetje te komen...