Cimbom

Poeh. Dat was wel weer een dagje. Start met de foto's van de blauwe moskee. Daarna de nauwe straatjes van het oude centrum verkend op weg naar de kruidenmarkt. De weg erheen was al een belevenis. Winkelstraten zijn hier een beetje verdeeld in stukken. Je hebt de sectie "vis" of de sectie "muziek" of "ondergoed". Die laatste kwamen we dus tegen. Nu weten wat er onder die lange jassen verborgen zit en dat is behoorlijk gewaagd. De kleur rood heeft hierbij licht de voorkeur. Het laden en lossen van al die bh's gaat natuurlijk op z'n Istanbuls: met verstopte straten en een enorme chaos.
Gelukkig waren er ook overheerlijke Turkse pizza's te verkrijgen zodat we met gevulde magen geheel ongepland precies bij de kruidenmarkt uitkwamen. Ook hier weer de bekende vrolijke anarchie, dit keer voorzien van een decor van vis, kachels, rieten manden en kruiden, natuurlijk. We zijn vertrokken zonder deal.
Vervolgens gingen we al etend (vinden ze hier heel vreemd) steil omhoog naar de Suleymani Moskee. Deze is gerestaureerd en dermate strak, dat hij bijna te mooi is. Er waren hier zelfs vrouwen - in het vrouwenhoekje. Heel sneu. Daarna moest Bert een of andere theeverkoper in klederdracht op de foto zetten en de schoenpoetser vond het heel belachelijk dat Adriaan zijn schoenen niet wilde laten poetsen.
Bert werd bij de grote bazaar gecontroleerd op bommen. Terecht natuurlijk. Hij is n.l. de bomvader (loopt altijd met een bomgordel). We ontdekten een fijn koffiehuis met errug lekkere chocola (in de vorm van een lepeltje) en koffie, maar een zielig toilet. Misschien nog iets voor morgen.
Na een korte pauze hebben we met Bas afgesproken en liepen we naar de vismarkt. Het broodje gebakken makreel was erg lekker (vond Jelbert niet zo) en heerlijk stinkend stapten we in de boemel naar de sporthal, de Abdi Ipekçi Spor Salonu.
Behoorlijk groot ding voor wel 10.000 mensen, maar er zaten nog geen 1.000. En 7 Nederlanders. Over de wedstrijd kunnen we erg kort zijn. Drama.
Maar daardoor vond Bert het allemaal helemaal geweldig, want de "harde kern" was de gehele wedstrijd aan het hossen en zingen. Zo heeft er toch nog 1 van die 7 genoten.
Vanwege de gevaarlijke uitstraling van de bekende hooligan JBH te D, was een heel peloton ME-ers aanwezig om de orde te bewaren. Dat lukte maar met moeite, want JBH was niet te stuiten. Hebben die ME-ers vanavond ook weer iets aan hun vrouw te vertellen - en ze waren weer even van de straat.

PS Tegenwoordig zijn de rollen omgedraaid. JBH groet nu alle restauranthouders uit voorzorg (moi!!), voordat ze ook maar iets kunnen zeggen. Werkt uitstekend.

PS2 Nog maar 1 dagje :-(. Laatste verslag komt pas morgen. Of misschien wel overmorgen. Offfff......

PS3 Foto's ook pas morgen!